خواستم بگم كه ....

اول : ایرانی ها لطفاروزی یک بار(یا دست کم یک روز در میان) حمام بروند.

دوم : ایرانی ها قبل از پرتابفحشبه بیرون ، دهانشان را ببندند و تا بیست بشمرند.بخصوص وقتی توی خیابان و جلویدیگران هستند.

سوم : هر خانواده‌یایرانی هر روز یک روزنامه بگیرد ، اگر شده یالثارات!

چهارم : هر فرد ایرانیتعهد کند که هر ماه یک کتاب تازه بخواند … حتی خلاصه مبانیلوله کشی عمومی!

پنجم : رانندگان به جایفاصله ی بین شلوار و جوراب دختری در آن طرف خیابان به داشبورد جلوی چشمشان نگاهکنند و سرعت از پنجاه کیلومتر در هیچ شرایطی تجاوز نکند.

ششم : همه به خودشانتلقین کنند که این کسی که می خواهیم کلاهش را برداریم تا شب برای عزیزمان هدیهببریم ، خودش عزیزِ یک نفرِ دیگر است.

هفتم : بفهمیم كه زرنگیضایع كردن حق دیگران نیست بلكه ، رعایت حقوق دیگران ، رسیدن به حقوقخودمان است؛ هر کس به اندازه ما حق دارد و وقتش با ارزش است

هشتم : بفهمیم كه اگرصاحب یك بوتیك هستیم شغل ما بوتیك دار است یا اگرراننده تاكسی هستیم شغل ما راننده است . نه اینكه همه دزد و كلاهبردار باشیم و ازشغلمان فقط بعنوان برای راهی به رسیدن به كلاهبرداری استفاده كنیم . به شغلماناحترام بگذاریم و بگذاریم دزدی فقط برای كسی باشد كه شغلش دزدی است.

نهم : مردهای ایرانی یکبار برای همیشه قبول کنند که زنها ، جزو املاکشان نیستند و خودشان عقل دارند. عشقو رابطه و آشنایی هم بازی برد و باخت و فتح قلمرو دیگران نیست.

دهم : مردها تمرین کنندکه رد عبور زنی را با نگاه شخم نزنند و زنان تمرین کنند که جواب سلام مردان را باخونسردی و لبخند بدهند چون به معنای … نیست.

یازدهم : ورزشکاران مابعد از باخت بهرقیب تبریک بگویند (مثل ژاپنی‌ها) و دهانشان را تا یک ساعت بعد از هر باخت یا بردببندند. خلاصه این که ظرفیت برد دیگران و شکست خودمان را به دست بیاوریم؛ سعی کنیمجدا از برد یا باخت، باارزش بشویم!

دوازدهم : ایرانی‌ها بهجای تمسخر شکل ظاهری و نوع حرف زدن سیاستمداران، فکر کنند که ایرادواقعی کار آن شخص در کجاست. همین!

سیزدهم: به نمایشگاه کتاباگر می روند برای (کتاب) بروند.

به خیابان فرشته می روندبرای (عبور)از خیابان فرشته باشدو در کل به هر قبرستانی می روند برای خاطر (همانقبرستان)باشد.

چهاردهم: تمرین کنیم کهمیانبری که ممکن است ذره‌ای کسی را دلخور کند، مصداق بارز دزدی است؛ حتی‌المقدورمیانبر نزنیم.

پانزدهم: در هنگام رانندگی، بین خطوط حرکت کنیم و خطی راانتخاب کنیم که متناسب با سرعت ماست - در عین سادگی، این از همه کارهای دیگه سختتره!

شانزدهم: این آخری از همه سختتر است و اینكه دروغنگوییم .

همانطور كه فكر می كنیمعمل كنیم . فراموش نكنیم ریا كه اكنون عادت و عرفجامعه شده است درواقع یك بیماری اجتماعی و از آسیب شناسی بسیار جدی برخوردار است.

عزیزان، کسی که این مطالبرا نوشته است شاید خود نیز دچار این مشکلات است. همه ما در رفتارمان مشکلاتیداریم. ولی باید بپذیریم ایران ما ، همان سرزمینی کههنگام قرائت سرود ای ایران ای مرز پر گهر ، موهای گرده مان سیخ میشود و دچار دللرزه مطبوعی میشویم ، در حال سقوط است. بپذیریم اگر شرایط کنونی ایران اینگونه استهمه دلیلش مدیران و بالا سری های ما نیستند و نقش اصلی را خودمان ایفا می کنیم.

چرا مثلا اگر هر کدام از ما فقط برای یک ماه بهخارج از کشور برویم (برای مثال به سوئد!!!) رفتارمان تغییر می کند ؟ خوب می شویم .به استخرهای مختلط می رویم! با جنبه می شویم ! فکرو نگاهمان عوض می شود و بدون رودر بایستی بگویم : آدم می شویم!( هر چند برای 1 ماه!!!!)