بیهوده است پیِ خاطرات رفتنبه باغی میرسی لبریزِ پاییز
به نیمکتی با یک جایِ خالی
و رهگذری ... غروب .... و تنهایی..
برای نوشتن باید بهانه باشد
مثلِ مثلا غروبِ ماتم زده ی کسل کننده ی یک روزِ تعطیل
یا خاطراتِ خاک گرفته ی کسی پشتِ سالیانی که با درد گذشت
... با درد....
پرسید .... چرا مینویسی خاطراتِ خاک گرفته ...
وقتی هر روز ، همه را همانطور دست نخورده مرور میکنی ؟؟
چه باید گفت ...
هیچکس نمیداند
... آنکه رفت غریبه نبود
هیچکس نمیداند...
##@بهاران@##...
ما را در سایت ##@بهاران@## دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : سیدسعیدبهروز saeed1350 بازدید : 257 تاريخ : دوشنبه 14 اسفند 1391 ساعت: 17:41