دوری از گناه

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

دوری ازگناه:

نمازگزار ناچار است كه برای صحت و قبولی نماز خود از بسیاری از گناهان اجتنابورزد؛ مثلا، یكی از شرایط نماز مشروع بودن و مباح بودن تمام وسایلی است كه درآن بهكار می‏رود، مانند آب وضو و غسل، جامه‏ای كه با آن نماز می‏گزارد و مكان نمازگزار،این موضوع سبب می‏شود كه گرد حرام نرود و در كار و كسب خود از هر نوع حرام اجتنابنماید؛ زیرا بسیار مشكل است كه یك فرد تنها در امور مربوط به نماز به حلال بودنآنها مقید شود و در موارد دیگر بی پروا باشد.

گویا آیه زیر به همین نكته اشاره می‏كند و می‏فرماید: «ان الصلوة تنهی عن الفحشأو المنكر؛ كه نماز (انسان را) از زشتیها و گناه باز می‏دارد.» (2)

بالاخص اگر نمازگزار متوجه باشد كه شرط قبولی نماز در پیشگاه خداوند این است كهنمازگزار زكات و حقوق مستمندان را بپردازد؛ غیبت نكند؛ از تكبر و حسد بپرهیزد؛ ازمشروبات الكلی اجتناب نماید و با حضور قلب و توجه و نیت پاك به درگاه خدا رو آورد وبه این ترتیب نمازگزار حقیقی ناگزیر است تمام این امور را رعایت كند.روی همینجهات، پیامبر گرامی ما(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) می‏فرماید:نماز چون نهر آب صافی استكه انسان خود را در آن شست و شو دهد، هرگز بدن او آلوده و كثیف نمی‏شود. همچنین كسیكه در شبانه روز پنج مرتبه نماز بخواندو قلب خود را در این چشمه صاف معنوی شست و شودهد، هرگز آلودگی گناه بر دل و جان او نمی‏نشیند.

آثار فردی و تربیتی نماز به آنچه كه گفته شد منحصر نیست؛ولی این نمونه می‏تواند نشانه كوچكی از اسرار بزرگ این عبادت بزرگ اسلامی باشد.

بهر فرج و ظهور مهدی فاطمه (عج) صلوات

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وآلِ مُحَمَّدٍ وعَجِّلْ فَرَجَهُمْ