دل نوشته..(6)

"یادمان باشد برای خالی کردن خودمان،دیگران را لبریز نکنیم!"

*بسم الله الرحمن الرحیم*

*به کمکت قلم به دست گرفتم و به یاریت شروع به نوشتن کردم.....

دل نوشته اول را که نوشتم تو اول کسی بودی که خواندی و بس....ازتو خواستم نظر

دهی....توهم نوشته مرا تایید کردی!!

بخاطر تشویق تو دوباره خواستم که بنویسم...

دل نوشته دوم را به تو تقدیم کردم،از تو نوشتم...دلم نیامد از تو نگویم...

هر کاری کردم این فکر و قلم نتوانستند همه ی خوبی هایت را روی کاغذ بیاورند....

هم من هم آنها آنقدری فهمیدیم که خیلی مهربانی...تا آنجا که فقط به شوق تو نوشتم...

فرصت را مناسب نمیبینم تا با خودت هم درمیان بگذارم....اما میگویم...

بدان تا وقتی تورا ناراحت میبینم نمیتوانم خوشحال باشم....

*آنروزها که به من کمک میکردی،با من حرف میزدی،همراهی ام میکردی،  تا آرام شوم به تو گفتم

که جبران خواهم کرد....اما...حال از آن حرفم پشیمانم.

کاش لال میشدم و این حرف را نمیزدم تا تورا در شرایط سخت نبینم........

*به حرف دیگران اهمیت نده!

آنها هر چه را که بخواهند میگویند بی آنکه به تو توجهی بکنند...

اگر برای آنها اهمیت داشتی سکوت را ترجیح میدانند به خالی کردن خودشان..

تو خود را کنترل کردی اما او نتوانست....به این بیاندیش که تو از او یک قدم جلوتری.

تو خواستی بخاطر"او" کاری انجام دهی که رنجور نشود.اما او....

نمیدانم دیگر چه بگویم....خدایا واقعا چرا؟!چرا بعضی ها فقط به خود می اندیشند؟...

آیا دیگران از نظر آنها حتی به اندازه سرسوزن هم اهمیت ندارند؟!

خودت آن بالا نشسته ای ونظاره میکنی....هرچه بگویم را میدانی....اما....!!!

چرا پاسخی نمی آید؟چرا جواب این همه سوال باید در ذهنمان بماند...؟؟!

گفته بودی " آنچه را که برای خود می پسندید برای دیگران هم بپسند"...

در زندگیم تلاش کردم که علاوه برآنچه را که برای خود می پسندم حتی بیشتر از آن را هم برای

دیگران بپسندم....

اما آنها کورند....کور خدای من!!

12:30        ۲۱/۳/۱۳۹۲        سه شنبه