یک حکایت از جان نپر

احتمالا با نام جان نپر آشنا هستید. او مخترع لگاریتم طبیعی و ریاضی دان بناماسکاتلندی است که در فاصله سالهای 1550-1617 می زیست. وی علاوه بر ریاضیات، درمهندسی، فیزیک و تردستی مهارت داشت. هم عصران وی به دلیل نبوغ خارق العاده ای کهداشت، معتقد بودند که او در جادو و سحر نیز دستی دارد. خود او با کارهایش به اینتصور دامن میزد. حکایت زیر معرف این وجه از شخصیت اوست.

زمانی نپر احساس کرد که یکی از خدمتکارانش از او دزدی می کند. همه خدمتکارانشرا گرد آورد و به آنها اعلام کرد که خروس سیاه پر کلاغی اش می تواند دزد را شناساییکند. پیش از آن و دور از چشم خدمتکاران، او پرهای خروسش را به دوده ذغال آغشتهکرده بود و او را روی میزی در اتاق تاریکی قرار داده بود. سپس یکی یکی خدمتکارانرا به نوبت به داخل اتاق تاریک می فرستاد و از آنها می خواست که پشت خروس را نوازشکنند تا به زعم او، خروس، دزد را شناسایی کند! وقتی خدمتکاران بیرون می آمدند، نپردست های آنها را نگاه می کرد. خدمتکار مجرم کسی بود که از ترس پشت خروس را لمسنکرده بود و در نتیجه دست هایش تمیز بودند!!