یه بهونه

نمیدونم نمیدونم چرا امشب پریشونم

میخوام از عشق بخونم باز ولی انگار نمیتونم

پر از حرفم پر از واژه ولی حرفام چه غمگینه

چی میتونه که برداره غما رو از روی سینه

یه بهونه برای خوندن شادی رو تو دلا نشوندن

عطر دل رو با یه ترانه به همه دنیا رسوندن

یه ترانه که دلنوازه با یه عالم حرفای تازه

که میون قلبای سنگی جاده ای از عشق بسازه

تو فکرم به هرجا تو دنیا رسیدم

خزونو به جای بهارون می دیدم

از عشقت که گفتم سر اومد خزونم

برای سرودم تو بودی بهونه م

تو همونی اون بهونه برای خوندن شادی رو تو دلا نشوندن

عطر دل رو با یه ترانه به همه دنیا رسوندن

تو همونی اون ترانه که دلنوازه با یه عالم حرفای تازه

که میون قلبای سنگی جاده ای از عشق میسازه