او....

هر انسانی درگاه حلقه خود است

یوسف مى دانست تمام درها بسته هستند...

                 اما به سوی درهای بسته دوید...
 
و تمام درهای بسته برایش باز شد …

اگر تمام درهای دنیا هم به رویت بسته شد....

باز هم بدو ....

چون خدای تو و یوسف یکیست

و بدان که تا به محل تلاقی با در نرسی در باز نخواهد شد....

ولی به او اطمینان داشته باش...

و سعی کن خدا را میزبان شوی....

آنگاه دیگر نه دری خواهی دید و نه هیچ ماده دیگری

اگر با نور همفاز شدی

و از گذرگاه طمانینه و یقین عبور کردی 

از درهای بسته نیز خواهی گذشت

                            و اگر نه....

درهای بسته براهت گشوده خواهند شد

پی نوشت:

برخی دوستان پرسیدند که هر انسانی درگاه حلقه خود است به چه معناست؟

قبلش باید گفت هر انسانی آغاز و انجامش در حلقه ای ختم میشود که خاتم این حلقه آگاهی الهی است که در آدمی بودیعه نهاده شده است.آگاهی که بر اساس شرایط قالب و کالبد اختیار میکند تا ضمن پایداری حرکت ماده مرکب خواه از جنس لطیف باشد یا ثقیل.بتواند در مسر تعالی حرکت کند. یا در راستای نظام تکوین باعث تعالی ماده رو به تکامل شود.در هرحال این حرکت در قالب حلقه ای شکل میگیرد که در چرخه زمانی خاصی در حرکت است.در هر چرخه حرکتی اغاز میشود که بطرف نقطه آغاز یعنی نقطه صفر نسبی اقدام به  پدیدار سازی و انتقال آگاهی میکند.حرکتی که با رسیدن به نقطه صفر انفجار بزرگی صورت میگیرد و تمام تجربه ها پس از انفجار و ادراک فرایندهای مربوطه به درون کشیده میشود و با شروع نقطه صفری دیگر حرکت دیگر را در حلقه ای وسیعتر آغاز میکند.حلقه ای در حلقه  الی العبد...

هر انسانی با قرار گرفتن و مستقر شدن در کالبد روح میتواند کل این حلقه را از آغاز تا انجام مشاهده کند.حتا میتواند به دلیل همتایی و هم فازی روحانی در صورت استیجاز آغاز و انجام را در همه موجودات دیگر مشاهده کند.

او قبل و بعد و گذشته و آینده برایش بی معناست چون روح فارغ از ابعاد زمانی و مکانی ماست.

و العاقبه للمتقین