وحدت نابت کو؟!!

کجا رفت وعده هایی که میدانم به حق بود

مرا چگونه رها کرده ای در حالی که خوب از اشتیاق درونم آگاهی

مرا به میان هزاران اسطوره جهل و جمود گرفتارم کرده ای

و باز نقشه پروازم را مرور میکنی!!

به کدامین آتش نسیانم میسوزم که شعله های عاشقانه ات را نمیتوانم حس کنم

.

.

صادقانه بگویم

در زیر آبهای سطحی روان و آرامم

طوفانی سهمگین در حال عبور است که مرا ترسناک تر از همیشه کرده است

امیدی بر خویش نمیبینم برای آمدن به پیشگاه تو

من از خویش بریده شدم

من اینک از روشنایی ات گذشته ام

و بی آنکه خود بخواهم

چشم بر عدم دوخته ام

.......