بازی روزگار

بازـــے روزگـــــآر را نمــــے فَهمَــــم!
مـــَـــــטּ تو را دوســـت مـــے دارم… تو دیگرـــے را… دیگرـــے مَــــرا… و هَمـﮧ ما تنهـاییم!

داستان غم انگیز زندگـــے این نیست که انسانهـا فنا مــے شوند
این است که آنان از دوســـت داشتــטּ باز مـــے مانند.

هَـمیشـﮧ هَـر چیزـــے را که دوست داریم بـﮧدست نمـــے آوریم،
پس بیاییم آنچـﮧ را که به دست مـــے آوریم دوست بداریم.

                                                                     شریعتی