راههای رسیدن به حضور قلب در نماز

حضور قلب ان است که انسان در نماز توجه قلبی به خدا داشته باشد واز یاد او غافل نباشد ودر هر لحظه ودر تمام جملات و حرکات نماز بداند چه می گوید ومعنی حرکات و افعالش چیست ورو به چه کسی ایستاده است و قبله اش کجاست وچرا نماز می خواند ودر برابر چه خدای عظیمی به نیایش و پرستش وحمد وثنا و ذکر ودعا ایستاده است

یکی از راههای حضور قلب دانستن معنای نماز ودر نظر اوردن ترجمه کلماتی است که انسان در نماز می گوید

راه دیگر این است که انسان به نماز از دید بالا نگاه کند وبه ان اهمیت ویژه ای دهد وبداند که تمام دنیا فانی و از بین رفتنی است واخرت است که به نفع انسان است واین فکر باعث می شود که انسان در نماز حضور قلب داشته باشد

چون در این صورت دنیا در نظر انسان بی اهمیت است لذا فکرش به ان مشغول نمی شود وانسان وقتی در نماز می ایستد باید خود را در محضر قدرتمندترین موجود بداند و این احساس را داشته باشد که با کسی حرف می زند که می تواند تمام نیاز هایش را برطرف سازد پس باید با تمام دقت وتوجه با اوحرف بزند

راه دیگر سر تعظیم فرود اوردن در برابر خالق یکتا است ما در مقابل هیچ قدرتی وابر قدرتی خم نمی شویم وسر تعظیم فرود نمی اوریم وراست قامتی را نمی شکنیم  ولی در برابر خدای مهربان که کمال بی پایان وقدرت بی انتهاست تعظیم می کنیم وگردن خم می کنیم  وبه خاک می افتیم وزمانی می توانیم به این حال دست پیدا کنیم

که خدا را از همه ی موجودات بزرگتر بدانیم وخود را خار وذلیل وحقیر وکوچک بشمارد در این صورت در برابر کمال مطلق ودر برابر قدرت مطلق الهی  سر تعظیم فرود می اوریم و تمام وجودمان را به خدا تقدیم می کنیم

راه دیگر اجتناب کردن از خواندن نماز در مکانهای پر رفت وامد وشلوغ وپرسروصدا  وخواندن نماز در جایی که جلوی انسان هیچ تابلو وتصویری نباشد

و راه دیگر انجام مستحباتی پیش از نماز وهنگام نماز است که رعایت انها به نماز گزار حالت توجه بیشتری می دهد واورا به یاد خدا و بندگی خویش می اندازد

##@بهاران@##...