هوس آسمان زده به سرم از زمین از زمانه دلگیرمدارم احساس می کنم کم کم با پر و بال بسته میمیرم
هوس آسمان زده به سرم هوس آسمان زده به دلم
اصلا اینجا غریب و تنهایم آسمانی است رنگ آب و گلم
پای در گل نشسته ام در خاک مینشینم که خسته ام، چه کنم؟
شوق پرواز در درون دلم با پر وبال بسته ام چه کنم؟
جاده ی آسمان مسیر من است میرود هرکسی مسیر خودش
آه ای آسمان کجارفتی؟ خاک کرده مرا اسیرخودش
##@بهاران@##...
ما را در سایت ##@بهاران@## دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : سیدسعیدبهروز saeed1350 بازدید : 351 تاريخ : يکشنبه 7 مهر 1392 ساعت: 11:23