رکوع
رکوع، فرصتی است برای دوباره نگریستن. به خاک برگشتن. ازخاک برخاستن. خدا را به عظمت و بزرگی یاد کردن. او را ستودن. به پیراستگی یادکردن.
حمد و سپاس خدایی را که مرا آفرید. به من زندگی بخشید. ازروح والای خویش در من دمید. مرا پرورد. به من عشق عطا فرمود. راه هدایت را بر منروشن ساخت و سپس مرا به آغوش خویش بازخواهد گرداند.
سپاس خدایی را که در زندگی بخشیدن به من رحمانیّت آموخت. درعطای عشق به من آزادگی آموخت و در تبیین هدایت به من راه روشن زیستن را نشان داد.
حمد و سپاس خدایی را که به من فرصت عشقورزیدن، عبودیّت و ستایشش را به جلالیّت و احدیّت ذاتشعطا فرمود.
سپاس پروردگاری که به من مرگ را عطا نمود که در مرگ، رهاییو آزادی از قید و بندها، پرواز به فراسوی زمان و مکان و زیستن در لایتناهی عشق را تجربه خواهم کرد.
سپاس خداوندی که چون به خاک برمیگرداند، رحمتش را و چون ازخاک برمیانگیزد، هدایتش را برایم به ارمغان خواهد آورد.
سپاس پروردگاری که ورای همۀ تردیدهایم خود را به من مینمایاند،از من حمایت میکند و مرا در سایۀ رحمتش میپرورد.
چون او را میستایم، از خویش چه دارم؟ که تنها اوست که هستو من نیستم از هست او.
##@بهاران@##...
ما را در سایت ##@بهاران@## دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : سیدسعیدبهروز saeed1350 بازدید : 319 تاريخ : چهارشنبه 13 شهريور 1392 ساعت: 16:03