چرا هنگام ذکر ائمه معصومین(ع) بر آنان سلام می کنیم؟

 برای پاسخ به این پرسش پس از بیان مفهوم سلام، در سه محور بحث می کنیم.

مفهوم سلام

سلام از ریشۀ سلم به معنای سلامت است و سلام، یعنی کنار بودن از آفات ظاهری و باطنی.[1]

1. اهمیت اصل سلام

در باب سلام دادن به دیگران و جواب دادن آن و ثوابی که بر آن مترتّب است؛ روایات بسیاری وارد شده که ما به عنوان نمونه به دو مورداز آن ها اشاره می کنیم:

الف. امام صادق علیه السلام از پدرانش، از پیامبر خدا صلی الله علیه و آله نقل می‏کند که فرمود: هر کس پیش از سلام دادن، سخن بگوید؛ او را پاسخ ندهید و فرمود: هیچ کس را به طعام خود دعوت مکن، تا وقتی که سلام بدهد.[2]

ب. بخیل کسی است که از سلام دادن خودداری نماید.[3]

2. سلام بر پیامبران

در برخی از آیات قرآن، خداوند به برخی از پیامبران سلام داده است که به آن اشاره می کنیم.

الف. قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ سَلامٌ عَلی‏ عِبادِهِ الَّذینَ اصْطَفی‏ آللَّهُ خَیْرٌ أَمَّا یُشْرِکُونَ[4]

سَلامٌ عَلی‏ نُوحٍ فِی الْعالَمینَ[5]

سَلامٌ عَلی‏ إِبْراهیمَ[6]

سَلامٌ عَلی‏ مُوسی‏ وَ هارُونَ[7]

سَلامٌ عَلی‏ إِلْ‏یاسینَ[8]

گفتنی است که در روایات منظور از آل یاسین، اهل بیت علیهم السلام بیان شده اند.

الف. ابن عبّاس در تفسیر سخن خداوند متعال(سلام عَلی آل یاسِین) گفته است: درودی است از جانب پروردگار جهانیان بر محمّد و خاندانش که سلام، مژده ایمنی در قیامت است برای دوستداران ایشان.

ب. راوی از امام صادق علیه السلام از اجداد بزرگوارش از حضرت علیّ علیه السلام، روایت کرده است که فرمود: در سخن خدای عزّ و جلّ «سلام عَلی آل یاسِین» منظور از «یاسین» محمّد است، و ما «آل یاسین» هستیم.

ج. ابو صالح از ابن عبّاس نقل کرده که در معنای «سلام عَلی آل یاسِین» گفت: یعنی سلام بر آل محمّد علیهم السّلام.

د. از أبی عبد الرّحمن سُلمی چنین نقل شده که: عمر بن خطّاب می‏خواند: «سلام عَلی آل یاسِین» سلمی گفت: «آل یاسین» خاندان محمد علیهم السّلام هستند.[9]

3. سلام بر امامان

صفوان بن مهران نقل می کند، امام جعفر صادق(ع) از سرزمین قادسیه حرکت کردند؛ در حالی که من نیز همراه ایشان بودم تا به نجف رسیدیم؛ حضرت فرمودند: این کوه همان کوهی است که فرزند جدّم نوح علیه السلام به آن پناه برد و گفت: «سَآوِی إِلی‏ جَبَلٍ یَعْصِمُنِی مِنَ الْماءِ»[10] خداوند متعال به کوه خطاب نمود: آیا او از من به تو پناه می‏برد؟! پس از این خطاب، کوه در زمین نهان گشت و رشته‏اش تا قبل از سرزمین شام، بریده و منهدم گردید سپس به من فرمود: به موازات من حرکت کن. پس من به موازات حضرتش، حرکت نمودم و پیوسته آن جناب مرکب می‏راندند تا به غریّ رسیده؛ پس بالای قبری توقف فرمود و سپس شروع نمودند؛ به سلام دادن به یک یک از انبیاء، از حضرت آدم علیه السلام، آغاز نموده و نام هر کدام را جداگانه برده و به آن ها سلام می‏کردند. من نیز به متابعت از آن حضرت به هر یک از انبیاء، سلام می‏دادم تا رسیدند؛ به سلام بر نبی اکرم(ص) و پس از سلام به آن حضرت صورت مبارک را بر قبر مطهّر نهاده و بر صاحب قبر سلام نمودند و پس از آن صدا به گریه بلند نمودند و بعد از آن ایستاده و چهار رکعت نماز خواندند و من نیز با آن حضرت نماز گزاردم و پس از فراغ از نماز، محضر مبارکش عرض کردم: ای پسر رسول خدا(ص) این قبر کیست؟ فرمودند: این قبر جدّم علی بن ابی طالب(ع) می‏باشد.[11]

 نقل از  جام دینی:

پی نوشت ذها:

[1] المفردات، ص 421.

[2] خصال، ترجمه جعفری، ج ‏1، ص 37.

[3] تحف العقول، ترجمه حسن زاده، ص 433، 15.

[4] نمل، 59.                        

[5] صافات، 79.

[6] صافات، 109.

[7] صافات، 120.

[8] صافات 130.

[9] معانی الأخبار،ترجمه محمدی، ج ‏1، ص 281 – 283.

[10] هود، 43.

[11]کامل الزیارات،ترجمه ذهنی تهرانی، ص 100 و 101. ##@بهاران@##...