تخریب آثار یعنی یعنی عقیم سازی باز سازی های عظیم تاریخ

 وقتی آثار باستانی  و میراث ارزشمند خود را بسادگی مورد تهاجم و تاخت و تاز قرار می دهیم  و از ریشه تیشه بر آن زده و به تاراج می‌دهیم!؟ آثاری که متعلق به همه همه‌ی نسل‌هایی است که یکی پس از دیگری از پی هم می‌رسند. واسنادی برای هویت و ماهیت تاریخی آنها خواهند پرداخت میراثی که برای فرزندانی که در درون میراث کرده‌های نیاکان و پدران خود به‌طور مقدر زاده می‌شوند.وآنان به بازسازی شکوهمند ترین تمدن جهانی خواهند پرداخت که ما امروز اسناد معتبر این بازسازی های عظیم را عقیم می سازیم. میراث فرهنگی  منبع و مرجع آگاهی های  تاریخی ما بشمار می روند مفهوم آن  فهم دقیق  از نحوه‌ی بودن و حضور تاریخی نسل های گذشته ما در جهان را بازگو می نماید میراثی که باور داشتیم هست و خواهد بود. اما اینک نیست چون نمی خواهند باشد. در حالیکه نمی دانیم نسل های حاضر و آینده  فرهنگ‌ها، دوره‌ها، قومیت‌ها، را با همین میراث و عیار ش می‌توان محک می زنند،  میراثی که پیشاپیش وجود داشت و ما ریشه در آن دوانده بودیم  ما که ریشه در تاریخ، فرهنگ و مواریث مدنی و معنوی و ارزش‌های خویش داشتیم  ریشه‌هایی که تا  اعماقِ خاک و طبیعت و میراث طبیعی سر فرو برده بود از زیر خروارها آوار بر کشیدیم و سرکشیدیم اما نپنداشتیم که   یک مکان و محوطه‌ی باستانی و اثر و بنای تاریخی و مجموعه‌ی فرهنگی به‌جای مانده از گذشته یا منظرگاهی  که انسان در هر دوره و مقطع زمانی خاص در آن شالوده و معماری فضای انسانی خود را ریخته و بنیاد نهاده، یک مکان و محوطه یا به‌طور کلی یک جهان و فضای خویشاوند با عالم انسانی و از جنس میراث فرهنگ ما بوده و رگ و پیوندش با رگ و پی هستی ما سخت و استوار درتنیده است  رگ و ریشه و پیوندی که عقیم می مانند