مـــــــــهدی جان بیا!

امید درما هزاران هزار بار متولد می شود روی بلندای یاد شما ، پرنده

می شویم ،بال می زنیم، پر می گیریم ودل به آسمانی می بندیم که

روزی بانگ ان الــمهدی رادرجوار مقدّس، دراین نقطه ی زمین در خود

طنین انداز می کند...نمی دانم آن روز دستهای گُرگرفته ی من چگونه

دست می دهند به دست دوســـــــت........

خدا کند ما شایسته ی درک باقی مانده خدا وخاندان رسولش بر زمین

باشیم.

                      اَللهِـــم عجل الولیک فرج