از آسمان طلوع کن....

سجاده ام پر از مریم شده و کمی از عطر گل انبیائ تمام مرا معطر کرده است. به بزرگی ات قیام

کرده ام دستانم پر از قنوتاست .به رکوع که رسیدم نشانت خواهم داد ترسم را..اینکه چقدر از زمان

بی حضورت می ترسم .گلدان شمعدانی ها رابا چند شاخه گل نرگس کنار پنجره گذاشتم ...پنجره ها

بازند...وهیچ پرده ای مانع رسیدن نور نیست ...با همان روشنایی بی ریایت چراغانی مان کن.

                        جمعه تا جمعه ......لحظه تا لحظه......چشم به راهیم

                             قرص کامل ماه ..........از آسمان طلوع کن......