آن روی سکه

میتوان تنها شد،میتوان زار گریست

میتوان دوست نداشت و دل عاشق آدمها را،زیر پاها له کرد!!!

میتوان چشمی را،به هیاهوی جهان خیره گذاشت،

میتوان صدها بار،علت غصه دل را فهمید!!!

میتوان بد شد و بد دید و بد اندیشه نمود.میتوان آخر هم ، تنها رفت

با جهانی همه اندوه و غم و بدبختی!!!

یادگاری؟

همه جا تلخی و سردی و غرور!

فاتحه؟

خوب شد که برفت!

عجب آدم بدخلقی بود!

ولی ای کودک زیبای دلم آن ور سکه تماشا دارد؟؟؟!!!...